Προβλημα με σχεσεις

[elenaV]

Γεια σας και παλι.Αντιμετωπιζω ενα πολυ μεγαλο προβλημα οσον αφορα τις σχεσεις μου με τους αντρες.Ειμαι 41 χρονων, και μεχρι τωρα δεν εχω κανει μια ομορφη ,πετυχημενη και ισσοροπημενη σχεση, καθως το μονο που εχω να θυμαμαι απο ολες τις σχεσεις μου ειναι μια μεγαλη πικρα και απογοητευση.Θα ημουν εστω και λιγο ευχαριστημενη αν θυμομουν καποιον απο τους πρωην συντροφους με ομορφα συναισθηματα αλλα δυστυχως δεν συμβαινει αυτο αφου ολες μου οι σχεσεις κατελειγαν σε ναυαγιο με πολυ ασχημους χωρισμους.
Απο τη μερια μου πιστευω οτι παντα εμπλεκα με τα πιο ακαταλληλα ατομα ,που στην πορεια αυτα κατεστρεφαν οτι ειχαμε χτισει οσο διαστημα ζουσαμε μαζι .Θεωρω επισης οτι απο τα 30 μου και μετα με κυνηγα μια απολυτα κακη τυχη και δεν μπορω να στεριωσω σε μια σχεση.Σε ολα τους αλλους τομεις της ζωης μου ειμαι επιτυχημενη και αυτο ειναι ενα αγκαθι που αντιμετωπιζω καθως φοβαμαι μη μεινω μονη μου,ειμαι 41 πλεον και οχι στα 25 η 30 που εκει εχεις μπροστα δρομο και χρονο.
Μιλωντας με ατομα του φιλικου περιβαλλοντος για αυτο το θεμα αντιμετωπιζω μια ειρωνεια.Γνωμη τους ειναι οτι δεν μπορει να φταινε μονο οι πρωην μου οσον αφορα την καταστροφη της σχεσης ,οτι σιγουρα κανω λαθη και οτι εχω διωξει και εγω ανθρωπους με τη συμπεριφορα μου.Με συμβουλευουν οτι πρεπει να αλλαξω -διορθωσω καποια στοιχεια στη συμπεριφορα μου ωστε να γινω πιο διαλλακτικη.
Το προβλημα ειναι οτι δεν μπορω να δω τα λαθη μου.
Μου φαινεται δυσκολο να αλλαξω τωρα και δεν βρισκω το λογο.Επισης για να ειμαι ειλικρινης ειναι βολικο να ριχνω ολα τα σφαλματα στους πρωην μου συντροφους ,γιατι ετσι αισθανομαι καλυτερα και αποποιουμαι ευθυνων.Ετσι ριχνω ολα τα βαρη στους αλλους μαζι με ενα αυτη ειμαι και σε οποιον αρεσω. Βαθεια μεσα μου, ξερω ομως πως δεν ειναι δυνατο να φταινε και οι 8 μου  πρωην συντροφοι για την διαλυση της  καθε σχεσης,ειναι ανωριμο εντελως να μη βλεπω τα λαθη μου ωστε να μη τα επαναλαμβανω σε καινουριες σχεσεις.Και τωρα πια,στα 41 μου οι σχεσεις ειναι ακομη πιο δυσκολες και αδιεξοδες.Θελω ειλικρινα να δημιουργησω επιτελους μια ομορφη ,ισσοροπημενη σχεση με κοινα θελω για τη ζωη αλλα ισως να μη ξερω τον τροπο τελικα να κρατησω εναν ανθρωπο κοντα μου..

[jimb]

λενε welcome to the jungle!!!! (και στο φορουμ )


Καταρχην δεν εισαι μονη σου σε ολα αυτα, υπαρχει αρκετος κοσμος
που εχει φτασει σε τετοια τελματα.
Η θεωρια οτι κατι κανεις και εσυ λαθος, νομιζω εχει μια βαση,
οχι μονο για σενα αλλα για ολους.
Επισης ισχυει οτι γενικα γινομαστε καπως παραξενοι, ευερεθιστοι,
δεν ανεχομαστε μυγα στο σπαθι μας σε Χ ζητηματα και τα γνωστα που και εσυ ξερεις....

Τωρα να διορθωσεις? τι να διορθωσεις στα 40 σου?
δυσκολο το κοβω.... οτι ηταν να φτιαξεις το εφτιαξες, αυτη εισαι πανω κατω
και οπου παει. Εκτος απο μικρες κακες συνηθειες (ολοι εχουμε) δεν πιστευω σε
αλλες βελτιωσεις κανενος.
Η αν το επιχειρησεις (που δεν ειναι κακο βεβαια...) θα πρεπει να οπλιστεις
με πολυ κουραγιο και θεληση, δεν ξερω τι αντοχες εχεις.


Εγω εκεινο που θα ελεγα ειναι οτι κατα βαση εχουμε λαθος στανταρ,
και η τελικη επιλογη ειναι να μην καθεται η δοκιμη που κανουμε με τον εκαστοτε
νεο συντροφο.
Θελω να πω οτι για να τα βρεις με ενα ανθρωπο πρεπει καταρχην να εχεις ιδιους στοχους. Θες πχ παιδια? πρεπει να ασχοληθεις με ενα τυπο που να θελει.
Θες να κανεις εκδρομες? ενας σπιτογατος δεν σου κανει.
Ακομα πρεπει η ηθικη σου, η ιδιοσυγκρασια σου να ειναι λιγο πολυ ιδια με την δικη σου.

Δυστυχως στις σχεσεις δεν υπαρχουν βιογραφικα, (κακως ε?)
παρα αναγκαζοομαστε να τα διαβαζουμε με δοσεις καθως ο καιρος περναει....
Μην πεις οτι εισαι εξωγηινη η οτι εχεις προβλημα,
θα ελεγα να βγεις στο κυνηγι της αναζητησης, ψαχνοντας ατομα
οπως στα περιεγραψα παραπανω.
Πλεον εχεις την ευκολια της εμπειριας και το ματι σου λογικα θα κοβει ατομα και καταστασεις....

[elenaV]

Σε ευχαριστω για την απαντηση.Εχεις δικιο οτι διορθωσεις στα πατημενα 40 και βελτιωσεις λιγακι δυσκολο να γινουνε.Το καλο επισης ειναι αυτο που λες οτι εχω πλεον μια εμπειρια και ξερω πχ καποια κατατοπια περισσοτερο, πολυ καλυτερα απο μια μια 30 αρα που θα πεσει με τα μουτρα σε μια σχεση.
Το προβλημα δεν το εβλεπα μεχρι πριν ενα χρονο.Εννοω οτι παντα πιστευα οτι ολα θα παρουν το δρομο τους και με λιγο ψαξιμο θα βρελει ο καταλληλος ανθρωπος με τους κοινους στοχους που αναφερεις.Τοτε ομως πανω σε μια συζητηση με μια καλη φιλη μου, αναθεωρησα καποια πραγματα,σαν τριτο ατομο με εβαλε μπροστα στην αληθεια..Και τοτε ειδα οτι οσο εγω κατεκρινα τους πρωην μου οτι μου εκαναν τη ζωη με καποιο τροπο κολαση ,αλλο τοσο τους την εκανα και  εγω με το φερσιμο μου στους αλλους.Μεσα στη σχεση δεν το καταλαβαινα αυτο,εκανα κριτικη,απεριπτα ευθυνες και λαθη στους συντροφους μη μπορωντας να δω τις δικιες μου ευθυνες ,αποζητουσα συγνωμες χωρις να δινω οταν φταιω.
Και αυτο ειναι ακριβως το σημειο που με τρομοκρατει.Φοβαμαι οτι και στις επομενες μου σχεσεις αν λειτουργω ετσι,αν μονιμα βαζω τον αλλον μπροστα στα λαθη του και στα ελλατωματα του,μη μπορωντας να κανω και  στον εαυτο μου το ιδιο μεσα στη σχεση τοτε κατι δεν παει καλα με μενα..
Οι σχεσεις  ειναι μια διαρκης προσπαθεια και η επαναπαυση κανει κακο.
Ουσιαστικα στεναχωριεμαι για τα λαθη του παρελθοντος .Σκεφτομαι τι θα γινοταν αν και εγω λειτουργουσα αλλιως,ισως ειχα κρατησει στη ζωη μου καποια ατομα που αξιζαν.Και φοβαμαι μη γινουν τα ιδια στο μελλον.Σαφως και μπορει να ξαναχωρισω δεν πιστευω σε ουτοπιες.Θελω ομως να χωρισω και επιτελους να μαθω μια φορα να μη κατηγορω μονο τον αλλο και την κακη τυχη που τον εστειλε στο δρομο μου.Θελω να μαθω να λεω στο εαυτο μου "επ στοπ εδω φταις εσυ''.
Δυσκολο ε?

[jimb]

χμμμ δυσκολο.... ε δεν ειναι και το πιο απλο 
θες να σου πω μια "λυση"?
Καθε φορα που συγκρουεσαι, να κανεις ενα κρατει, και να βαζεις τον εαυτο σου
στην θεση του απεναντι σου.
Δες την "γκρινια" σου με τα δικα του ματια. Μπες στη θεση του, οχι μονο απο την δικη σου.
Μαθε να κανεις βηματα πισω, το αλλο μισο που ισως ψαχνεις δεν υπαρχει, ειναι ενας μυθος που το πουλανε στις ταινιες.
Και καλα κανεις και δεν υπαρχει γιατι οι ανθρωποι ειμαστε ολοκληροι, οχι μισοι
για να μας λειπει ενα κομματι του παζλ...
Οι ανθρωποι ειναι ολοκληροι και σαν τετοιοι ψαχνουν ενα επισης ολοκληρωμενο ανθρωπο
για να βαδιζοτν παραλληλα οχι αλληλοσυμπληρωμενα.


Εν κατακλειδι πιστευω το οτι εφτασες σε κατασταση προβληματισμου ειναι πολυ καλο,
ισως σε μαλακωσει στο πως βλεπεις τον απεναντι σου.
Ο οποιος θα πρεπει να θυμασαι οτι εκτος απο συντροφος ειναι και ανθρωπος, οχι αντιπαλος ομως οκ?

Αρχινα να γνωριζεις κοσμο, εχεις περισσοτερες πιθανοτητες να πεσεις εκει που θες
ανιχνευοντας ομως προσεκτικα και χωρις να υποχρεωνεσαι η να υποχρεωνεις σε κατι.

[elenaV]

Jimb μεγαλη κουβεντα ανοιξες τωρα...Αν μαθαιναμε  να βλεπαμε τις καταστασεις ,τα προβληματα και τα αδιεξοδα που δημιουργουνται με τα ματια του αλλου,αν πιο απλα μπεναμε στα παπουτσια του,τοτε θα ειχαμε πιο ισσοροπημενες σχεσεις και φυσικα αρμονικοτερους χωρισμους γιατι πλεον θα αντιμετωπιζαμε τον αλλο και σαν ανθρωπο με αδυναμιες οπως ολοι ειμαστε.
Ομως αυτο που λες ελαχιστοι το κανουν και αυτοι που εχουν μαθει να βλεπουν μεσα απο τα ματια του συντροφου τους  ειναι αξιοζηλευτοι γιατι θελει πολυ μεγαλη δυναμη.Για να το κανουμε αυτο πρεπει να τσαλακωθουμε,να αφησουμε τον εγωισμο και το κυνηγι εξουσιας,και πριν αρχισουμε να κανουμε κριτικη στο ταιρι μας και στα λαθη του να κανουμε εμεις οι ιδιοι πρωτα την αυτοκριτικη μας μπροστα του.
Με τον εναν η τον αλλο τροπο οι σχεσεις καταστρεφονται απο εγωισμους σαν κυρια αιτια.Και ο εγωισμος ειναι το μονο δυστυχως που δεν μπορουμε να αφησουμε πισω..Ειναι αρκετοι που τα καταφερνουν αλλα οπως ειπα λιγοι.

[jimb]

εγω θα σου πω οτι καντο, οχι γιατι ετσι πρεπει να γινει,
αλλα γιατι πρωτον δεν εχεις κατι να χασεις αντιθετα θα κερδισεις,
και δευτερον πλεον ειναι και θεμα επιβιωσης.
Πως το κοβεις να πας 60 και να λεμε τα ιδια?
Στην τελικη μιση ντροπη δικη σου και η υπολοιπη οπου κατσει κατα περιπτωση.....


ΥΓ....... μην νομιζεις οτι δεν εχω ερθει στη δικη σου θεση με τα ιδια ακριβως διλληματα.

[elenaV]

Θα το κανω ναι αλλα αυτη φορα με μια καινοτομια,δε θα ασκω κριτικη στο συντροφο μου,φυσικα θα του λεω τι με προβληματιζει αλλα χωρις δασκαλιστικο υφος και χωρις πιεσεις.θα φερρθω στον επομενο οπως ακριβως θα ηθελα να μου φερθει.Θα περπατησω μαζι του και οχι απο πανω του.
Ελπιζω και εγω να μην ξαναγραφω τα ιδια στα 60 γιατι τοτε πλεον η μοναξια θα ειναι μονοδρομος και τη φοβαμαι πολυ τη μοναξια..Δεν μου αρεσει,προτιμω καποιες φορες μια σχεση με τα προβληματα της και τις αντιθεσεις της παρα τεσσερις τοιχους.Σε ευχαριστω και παλι για τις απαντησεις.

[jimb]

δασκαλιστικο υφος? εμ ποσο να αντεξει ο ανθρωπος?

αντε λοιπον καλη τυχη και να μας πεις νεα....

[elenaV]

Λεγωντας δασκαλιστικο εννοω οτι ο τροπος μου ειναι''πρεπει να κανεις η να μην κανεις αυτο,και κριτικη πανω στην κριτικη χωρις να του δινω χωρο και χρονο να αναπνευσει.Και οι αντιδρασεις του αλλου ειναι οριακες οταν το κανω αυτο.
θα επανελθω με νεα και ελπιζω οχι με νεους προβληματισμους.

[jimb]

οκ.... καλη αναζητηση