κοντρα με τον πατερα του

[tasoula]

Απο τα 12 ειχαν μεγαλη κοντρα.
Οχι με καυγαδες,αλλα με αδιαφορια και απο τις δυο πλευρες .
Εχουν να ειδωθουν 5 χρονια .
Ο γιος μου ειναι τωρα 22 .Αντιδρα και μονο στο ακουσμα της λεξης πατερας και αν χρειαστει να αναφερθει σ εκεινον ,τον ονομαζει με το ονομα του...
...
Πολλες φορες σκεφτομαι αν στην πραγματικοτητα του λειπει ....
Ο πατερας απο την πλευρα του δεν εκανε ολα αυτα τα χρονια κινησεις για αμεση επικοινωνια με το παιδι ,παρα μονο πιεστικες μεσω εμου ...
Τελςυταια τους συναντηση μετα απο πιεση δικη μου ,πριν 5 χρονια οπου υποτειθεται θα ελυναν τα θεματα τους ...
Η ερωτηση παραμενει : κατα βαθος του λειπει ?

[jimb]

αν θες την αποψη μου, οχι.
Ειναι τετοια η ηλικια που καθοριζουν αλλα στοιχεια και να αφηνουν νεκρη αυτη την σχεση.
Ενδεχομένως οταν ο γιος σας αποκτησει δικα του παιδια, να δει το θεμα απο αλλη θεση και εκει ισως να μπει σε δευτερες σκεψεις...

[tasoula]

Οι δευτερες σκεψεις θα ειναι πιστευεις καλυτερες ή χειροτερες για τον πατερα του και για οσα εζησε ?
Δηλ θα μετανοιωσει για το οτι τον εβγαλε απο τη ζωη του ?
Δεν μ ενδιαφερει για τον πατερα τοσο,οσο για το παιδι μην εχει τυψεις και αν μπορω να κανω κατι για να το αποφυγω

[jimb]

δεν γνωριζω ποιες ειναι οι διαφωνιες για να εχω συγκεκριμενη αποψη,
αλλα αν ειναι κλασικες κοντρες γονεα - εφηβου κυριως λογω διαφορας γενιας,
το πιο πιθανον ειναι να δικαιολογησει αρκετα απο οσα εχουν συμβει.

Ο γιος σας ειναι 22 χρονων, αλλα οχι χωρις να εχει ευθυνες στη πλατη του,
οποτε ολα ειναι αραγμενα σε ενα μεγαλο συνεφο στον ουρανο και ολα πανε πριμα.
Δεν εχει να αγωνια για τιποτα, κυριως τον ενδιαφερει να περασει καλα και τα υπολοιπα επονται.

Τιποτα απο τα παραπανω δεν ειναι κακο, απλα ετσι ειναι αυτη η ηλικια.
Αυριο μως, οταν θα αρχισουν να υπαρχουν ευθυνες, εκει μοιραια μπαινει η συγκριση
και αυτο που λεω για δευτερες σκεψεις....

Τι μπορειτε να κανετε εσεις?
Συζητηση, οσο πιο πολυ μπορειτε.
Τονιστε τα θετικα σημεια του συζυγου σας προς την οικογενεια σας.
Ακομα και αν πληρωνε την ΔΕΗ στο σπιτι στην ωρα της, ειναι θετικο, ειχατε ρευμα στο σπιτι.
Αν ψωνιζε απο το σουπερμαρκετ ειναι θετικο, ειχατε φαγητο το μεσημερι.
Θα μου πεις δεν νοιαζοταν αρκετα για επικοινωνια... σωστα, αν υπηρχε αυτο δεν θα συζηταγαμε σημερα.
Συμπερασμα? Κανεις δεν ειναι τελειος, ολοι ειμαστε σε καποιο βαθμο με ατελειες.
Εκτιμαμε ομως τους ανθρωπους για τα οσα θετικα μας προσφεραν και προσπαθουμε να δουμε αν μπορουν και εχουν ορεξη να πρσφερουν περισσοτερα.
Η προσφορα των ανθρωπων πρεπει να ειναι εθελοντικη και οχι να υποβαλλεται πιεστικα.

[tasoula]

Δεν προλαβαν καν να εχουν διαφωνιες γονεα-εφηβου διοτι ο γιος "κατεβασε ρολα " στα 12..
Τα παραπονα ολα εχουν να κανουν με την παιδικη του ηλικια (αδιαφορια,ελειψη επικοινωνιας,αποτομη συμπεριφορα προς το παιδι ( βαζω κι εμενα μεσα σε αυτα υπηρχε απουσια γινιων λογω ωραριων εργασιας )
Το παιδι το μεγαλωσε η γιαγια .
Η διαφορα ειναι οτι μετα το διαζυγιο ημουν περισσοτερες ωρες με τα παιδια και προσπαθουσα να επικοινωνησω .Το ιδιο ζητουσα απο τον τεως συζυγο ομως η απαντηση του ηταν παντα οτι αφου τον χωρισα απο τα παιδια του (η αποφαση του διαζυγιου ηταν δικη μου) δεν μπορει να τα κερδισει τωρα πια .
Αν ηταν σπιτι - λεει- θα μπορουσε να το κανει.