Κάτι μου θυμίζει όλο αυτό... Α! Εμενα! Άμα δεν πάρω, δε με παίρνουν, σε αντίθεση με άλλων (πιο κοινωνικων από εμενα) που τα τηλεφωνήματα και μηνύματα πάνε σύννεφο σε γιορτές και μη γιορτές. Ζηλεύω κάπως.. Οχι πάντα, μόνο στις γιορτές οταν δεν εχω δουλειά και χαζολογαω. Να αλλαξω αυτο που ειμαι και να δείχνω ένα πιο κοινωνικο, εξωστρεφές, που-έχει-ανάγκη-τους-αλλους εαυτό.. μπα... Καμια φορα το κάνω δηλαδή, γιατί πραγματι εχω την αναγκη τους.
Καταληγω οτι όλες οι σχεσεις, φιλικές, οικογενειακες, συντροφικές... θέλουν συνεχώς φροντιδα. Θέλουν υποχωρησεις και συμβιβασμους. Αν εγω το έχω κατάλαβει αλλά ο αλλος οχι, τότε υπάρχει πρόβλημα.